Rehabilitasyon Yasası

Engelli bireyler, önyargılı yaklaşımlar, bilinçsiz varsayımlar, kalıplaşmış ve irrasyonel korkulara karşı yıllar boyu savaş vermek zorunda kalmışlardır. ‘Özürlü’ damgası, engelli bireylerin nesilleri boyu sosyal, kültürel ve ekonomik anlamda baskı altında kalmasına neden olmuştur.

1960'ların başlarında, Sivil Haklar Hareketi şekillenmeye başladı ve engelli hakları savunucuları, engelli bireyler için eşit muamele, eşit erişim ve eşit fırsat talep etmeye başladı. Bu başlangıç, engelli bireyler için, diğer azınlık gruplarının yanında güçlerini birleştirmeleri adına bir fırsat doğurdu. Engelli bireylere karşı olumsuz tutum ve kalıplaşmış siyasi ve kurumsal değişim adına kendi kaderlerini tayini için Engelli Hakları Mücadelesi, diğer pek çok sivil haklar hareketleri ile benzer bir modeli takip etti.

Engelli Hakları Savunucuları, engelli bireylerin karşılaştığı fiziki ve sosyal engelleri ön planda tutarak, çeşitli girişimlerle, ilk etapta yerel düzeyde değişimin sağlanması adına harekete geçti. 1972 yılında, Rehabilitasyon Yasası içine, engelli bireylerin medeni haklarını da dahil etmek için Washington'a yürüyüş düzenledi. 1973 yılında, Rehabilitasyon Yasası kabul edildi ve tarihte ilk defa, engelli insanların medeni hakları yasa ile koruma altına alındı.

Rehabilitasyon Yasası, fiziksel veya zihinsel engelliliğe dayalı ayrımcılığı yasaklayan hükümet tarafından finanse edilen programlarda, engelli bireylerin istihdamı için fırsat eşitliği sağladı. Rehabilitasyon Yasası ile engelli bireyler için, kamu hizmetlerine erişimi ve mesleki eğitim için para tahsisi zorunlu kılınarak, Mimari ve Ulaşım Engelleri Uyum Kurulu kuruldu.